CITES

Z konieczności ochrony poszczególnych gatunków zwierząt dziko żyjących, w tym także legwanów zielonych, w 1973 roku (z późniejszymi zmianami), na posiedzeniu rady Narodów Zjednoczonych uchwalono konieczność rejestracji tego gatunku. Obowiązek ten reguluje CITES.

Czym jest CITES?

Convention on International Trade in Endangered Species of Wild Fauna and Flora (w skrócie CITES), czyli konwencja o międzynarodowym obrocie zagrożonymi gatunkami dziko żyjących zwierząt i roślin. Została podpisana w roku 1973, a w życie weszła w 1975r. Od tego czasu dwukrotnie ją ratyfikowano. Na owej konwencji (zwanej nieformalnie Konwencją Waszyngtońską) ustanowiono cztery załączniki, z których trzy stanowią wykazy gatunków zwierząt i roślin objętych obostrzeniami.

Założeniem tego przedsięwzięcia było zachowanie dla przyszłych pokoleń dziko występujących populacji zwierząt i roślin. Postanowiono wprowadzić na drodze zakazów, czynności zmierzające nie tyle do ograniczenia możliwości hodowli, co do zahamowania rozwoju czarnego rynku handlu zwierzętami.

Na podstawie www.cites.info.pl

Co CITES oznacza dla mnie?

„Art. 64 ustawy o ochronie przyrody z 16 kwietnia 2004r. (Dz. U. Nr 92 poz. 880 z późn. zm.), która weszła w życie z dniem 1 maja 2004r., reguluje obowiązek rejestracji w starostwie zwierzęcia wymienionego w załączniku do rozporządzenia Komisji Wspólnot Europejskich nr 1497/2003 z dnia 18 sierpnia 2003r. Zgodnie z tym artykułem posiadacz zwierzęcia z listy stanowiącej załącznik do rozporządzenia, zaliczonego wyłącznie do płazów, gadów, ptaków lub ssaków jest zobowiązany w ciągu 14 dni od nabycia do zgłoszenia go do rejestru. „

www.bip.gov.pl

W teorii oznacza przymus zarejestrowania legwana, lecz w praktyce to nic więcej jak konieczność zgłoszenia zwierzęcia do rejestru. Ponieważ jednak jestem zwolennikiem respektowania prawa, a nie szukania i wykorzystywania jego niedoskonałości, omówię jak powinien zachować się świeży nabywca legwana zielonego.

W posiadanie zwierzęcia egzotycznego można zasadniczo wejść na dwa sposoby. Po pierwsze zakupić go w sklepie lub od osoby prowadzącej działalność gospodarczą, lub na zasadzie przejęcia od innej osoby prywatnej. Odradzam wszelkie próby kombinowania, typu: „znalazłem” lub „złapałem, jak siedział na drzewie”, ponieważ najprawdopodobniej zwierzę w takiej sytuacji zostanie nam odebrane. W przypadku zakupu w sklepie powinniśmy zażądać od sprzedawcy dokumentu poświadczającego pochodzenie danego osobnika, zezwolenie importowe lub weterynaryjne, potwierdzenie urodzenia w niewoli oraz dowód zakupu (paragon, faktura). Jeśli postanowiliśmy odkupić legwana od innego hodowcy, powinniśmy nalegać na przekazanie dokumentu poświadczającego pochodzenie. Zbywający jest ustawowo zobowiązany do przekazania wraz ze zwierzęciem kopii jednego z ww. dokumentów i zaopatrzenia jej w:

1. kolejny numer nadawany wg numeracji ciągłej,
2. datę wystawienia,
3. liczbę zbywanych zwierząt danego gatunku oraz
4. nazwę gatunku, całość potwierdzoną podpisem i pieczęcią zbywającego.

Jeśli jednak z jakichkolwiek powodów nie będzie tego w stanie uczynić, ale zaproponuje nam sporządzenie umowy kupna – sprzedaży zapewniając, że to wystarczy, NIE MOŻEMY SIĘ NA TO ZGODZIĆ! W przypadku stwierdzenia posiadania zwierzęcia bez właściwych dokumentów pochodzenia, zostaniemy ukarani za wykroczenie, a zwierzę ulegnie konfiskacie.

Kiedy już otrzymamy dokumenty precyzujące pochodzenie naszego legwana, powinniśmy udać się z nimi do swojego Urzędu Miasta, Starostwa Powiatowego albo Urzędu Gminy, do referatu Ochrony Środowiska w celu dopełnienia obowiązku wynikającego z powyższej ustawy. Po wypełnieniu formularza rejestracyjnego oraz uiszczenia opłaty skarbowej (ok. 26 zł), możemy ze spokojem zająć się hodowlą naszego "smoka".

[Osobny artykuł dotyczący rejestracji]